خدا رو شکر مهرآیینی هست که نارساییا و وقت نداشتنای منو در انجام آداب و رسوم مناسبتها بخصوص نورز برامون پوشش بده. امسالم با توجه به پروژه ی عظیم اسباب کشی به خونه ای نزدیک مامانم دو هفته مونده به عید که حسابی وقت و انرژی ازمون برد, نه وقت کردم سبزه درست کنم نه هفت سین ابداع کنم. تازه این اولین نوروز بعد از درگذشت آقاجونم بود و کلی هم سعی میکردم به مامانم کمک کنم. نزدیک سال تحویلم داداش اهورای نازنین زد به گریه و بیقراری و این شد که هفت سین من بعد از سال تحویل چیدمانش تموم شد و همین هفت سین زیبای تو که توی مهرآیین با کمک مربیای گلت درست کردی زینت بخش لحظه ی تحویل سالمون بود. الهی که دستای نقش آفرینت به زیباترین نقش هستی برس...
تو هستی که من مادرم
